Troll pyta..

Nazywam się Michal Blicharz, dla wszystkich Carmac. Za moment kończę licencjat z języka angielskiego i nie wiem, co dalej. Na codzień poza studiami, trenuję judo (przede wszystkim jako trener) i od czasu do czasu także sędziuję w tym sporcie. Wszystkie inne hobby, może poza graniem, zjadła praca dla GGL. A gram nadal w starego dobrego Unreal Tournament (było się kiedyś jednym z lepszych w kraju), bo nie chce mi się na razie w nic innego grać - no może gdybym założył sobie dobre łącze w domu. Jednak bardzo możliwe, że za niedługo wyjadę za granicę, więc tego łącza raczej nie będę potrzebował...

Wszystko rozpoczęło się od Quake 2, gdzieś w kafejce. Potem, mimo iż chciałem spróbować swoich sił w trzecim Quake'u, to trafiłem na taki klub internetowy, w którym grywano właśnie w "nierealnego", więc z konieczności zacząłem także w niego grać, aż w końcu go pokochałem. To był 2000 rok. Od tego czasu trochę się nauczyłem i nawet kilka rzeczy wygrałem.

Wszystko zaczęło się od Destrukta, który znał mnie z kanału ircowego, a jako ze byłem jednym z niewielu Europejczyków, których on znal, to dostałem propozycję pisania na niebieskim XSReality - tym poświeconym UT. Potem XSR się tak troszkę wysypało, a kiedy wstało, byłem pięćdziesiątym pierwszym użytkownikiem i jednym z pierwszych (jeśli nie pierwszym) ze statusem admina. To było właśnie Sujoyowe XSReality.

Nie wiem, jak do tego doszło. To było wtedy, jak posypało się po raz któryś ESR i dostawałem różne oferty. Niektóre bardziej poważne, niektóre mniej. Byłem właśnie na etapie ustalania szczegółów z pewnymi Włochami, aż pewnego dnia Hakeem wszedł na #esreality i zapytał, czy nie byłbym zainteresowany współpracą. Za chwilę poprosił o mój numer telefonu i zadzwonił (A... hehe... pamiętam, że powiedziałem mu wtedy, jeszcze zanim zadzwonił, żeby poczekał 90 minut z rozmową, bo akurat Real Madryt grał w TV mecz grupowy bodajże z Porto) Dogadaliśmy się natychmiast, musiałem się tylko przeprosić z Włochami. A dlaczego się mną zainteresowali? To nie do mnie z tym pytaniem.

Równocześnie ze mną na GGL zatrudniono DJ Wheata jako pełnoetatowego shoutcastera. On odpowiada za "dźwięk", a ja za treść na GGL to jest np. szukanie redaktorów, którzy maja głowę na karku i wiedzą, jak pisać o gamingu. AmeriCup i wszystko co się tego tyczy, ma dostać swoje pięć minut i mimo że na razie jest pod górkę, to jednak to, co jest zaplanowane ( wywiady, felietony, artykuły) na pewno się pojawią. Czasem są jakieś zadania specjalne typu: rozesłanie wiadomości do stron czy napisanie newslettera... albo czasem rozmawiam tez z Unholy'm na temat tego, co warto zrobić, a czego nie warto - ale poza wymianą uwag na pewne tematy, nie mam wpływu na żadne większe decyzje.

Ojejej... Wstaję rano i zasuwam na uczelnię, gdzie staram się podrywać koleżanki, nie zasnąć na zajęciach i nie wkurzyć za bardzo wykładowców (a jeśli jestem niewyspany, to potrafię być wredny). Wracam do domu, marnuję czas przed komputerem, albo biegam lub idę na basen, po czym jem i idę na trening. Na nim trzeba się dobrze spocić, żeby się potem dobrze czuć! Zanim wrócę z judo do domu, czasem zahaczam o jakąś knajpkę - w innym przypadku siadam zaraz po powrocie przed komputerem. Potem odbieram pocztę, czytam wiadomości na moich ulubionych stronach i odpisuję na zaległości spowodowane moją nieobecnością w domu. I teraz zaczynają się różnice, bo wcześniej pisałem jakiegoś newsa na ESR lub felieton - w zależności od humoru - potem oglądałem film albo pracowałem nad moją produkcją klanową (robię ją już ładny, długi rok). Następnie wchodzę na wszystkie kanały ircowe, robię sto wywiadów, załatwiam sto spraw i ganiam moich niewolników, żeby napisali co trzeba na czas i sam zabieram się do pisania. Ostatnio, jak startowaliśmy z V-Sports All Star, chodziłem spać koło trzeciej przez kilka dni z rzędu, a wstawałem o siódmej rano. Czasem tak mam, ale ogólnie kładę się koło pierwszej. Jest niewątpliwie dużo roboty, ale naprawdę to lubię.

Różnice biorą się z kilku powodów. Po pierwsze, jestem zgorzkniały oraz cyniczny i staram się dawać temu upust. Krytykuję wszystko, jak idzie. Szczególnie widać to w wywiadach, w których lubię czasem zadać nawet chamskie pytanie - tak jest ciekawiej. Poza tym zauważyłem, że patrzę na rzeczywistość w nieco inny sposób, niż większość redaktorów, dlatego też wiem, jak sprowokować ludzi do refleksji, reakcji czy nawet do rzucania błotem w siebie lub w moją osobę.

Jaki ciekawski... hahaha. Mogę posłużyć się pewną sławną kwestą kolegi z klanu? Płaca mi więcej niż cena twojej matki na czarnym rynku. ( Przeceniasz więc znacznie swoją płacę! przyp. troll)

Pokaż mi organizację bez błędów. Poza tym, potknięcia CB nie wynikają z tego, że szefostwo ma głęboko gdzieś tysiące ludzi, którzy uczestniczą w rozgrywkach i troszczy się tylko o sponsorów. Struktura CB pozwala zrobić płynny system pomiędzy najgorszymi lamuchami, a tymi naprawdę najlepszymi graczami. Chodzi o to, żeby nie odgradzać bogatych murem od biednych. Ten, kto nie pojedzie na CPLa, nie nauczy się niczego od lepszych, bo nie ma z nimi kontaktu, a skoro nie nauczy się od lepszych, to nie podniesie poziomu i nadal będzie miał słabe wyniki - czyli nie będzie sponsora, który wyśle go na CPL. Klany, które już mają wielką kasę nadal rosną w siłę i różnica między nimi a resztą stale się powiększa. Jeśli więc wyeliminujesz "problem biedy", społeczność graczy zyska bardzo wiele. Zobacz, jeśli taki klan Józka nie ma sponsorów w Polsce, to nie ma to znaczenia, jeśli i tak są wystarczająco dobrzy, by rywalizować z mocnymi klanami - więc tak czy inaczej się przebiją i mają szansą zyskać sponsorów, jeśli odpowiednio się wykreują. Myślę, że o to wszystko chodzi Nam - pracującym dla GGL, a ja to po prostu popieram. CB to liga z wielkimi tradycjami, która spełnia potrzeby naprawdę wielu społeczności, a nie tylko tych kilkunastu dobrych klanów, w tej jednej, "najlepszej" grze.

Nie wiem, czy All Stars to krok przeciw CPL, gdyż dla mnie jest to przede wszystkim krok w kierunku gracza i fana - jednym słowem, będzie to duże święto dla całej e-Sportowej społeczności. Przecież wystarczyło tylko podejść do graczy i zapytać ich, czego im potrzeba - czyż nie takich imprez jak VSports All Stars, ESWC i dobrych pucharów na necie? CPL niestety tego nie zauważyło na czas, albo po prostu ich to nigdy nie interesowało. GGL i ESWC mają w swoim zarządzie GRACZY, którzy znają GRANIE od podszewki - są i efekty.

Impreza była ciekawa, ale turniej dziwnie podzielony w czasie (godziny spotkań itd). Wszystko niby było w porządku, ale niestety nie było tego czegoś, co można wyczuć na turniejach ESWC czy na normalnych turniejach lanowych - może to wina tych nieszczęsnych ram czasowych. Co do Polaków, to Team Pentagram to grupa naprawdę fajnych kolesiów - bez wyjątków. Bardzo podobał mi się ten ich zwycięski rajd bez porażki - to naprawdę napawa mnie dumą. Jedna uwaga tylko - niech się nauczą sprzedawać sukces w mediach. Wygrali, przybili piątki bez zbytniego entuzjazmu, uśmiechnęli się i tyle. Po wszystkim. A głupie SK/NiP jak wygrało rundę z byle pierdołami, to wyglądało to, jakby szczali w gacie z radości - bo właśnie to się mediom podoba i właśnie to chcą pokazywać. A poza tym, to jeszcze raz moje gratulacje dla chłopaków!

Artykuł dotyczył imprez nastawionych na dojenie krowy nazywanej "e-Sportem." Ja w GGL robię niemal to samo, co na ESR, tyle że zabiera mi to więcej czasu i bardziej stresuje. Sam fakt, iż niektórzy ludzie zarabiają na tym wszystkim kasę, nie znaczy, że jest dobrze, czy że mamy być komukolwiek za to do tego stopnia wdzięczni, że trzeba uklęknąć na kolana i pocałować go w sznurówki. Ja chcę, aby było tak, jak jest w Korei - grają zawodowo, ale grają w gry, które nie tylko są wartościowe, ale także naprawdę porywają tłumy. Powiedz mi, kogo obchodzi PK?

Carmac przygotowuje się teraz do turnieju 2vs2 organizowanego przez UMCS w Lublinie. Mamy tam zagrać w Q3 i UT, a ja dodatkowo mam dać wykład o gamingu. Bardzo się cieszę, że jest wreszcie jakiś turniej 2vs2, bo ostatni był bodajże w... 2000 roku. Startuję pod banderą naszego klanu DFP, razem z najlepszym Polakiem jaki kiedykolwiek miał okazję grać w UT - Herett ( tak BTW, lepszego partnera do gry nie mogłem sobie wybrać i nie mówię tu bynajmniej o umiejętnościach czy celowaniu, bo po prostu obaj doskonale się rozumiemy, a podczas gry dobrze uzupełniamy). Co prawda, zaczęliśmy grać wspólnie dość niedawno, a treningów nie ułatwia fakt, że on mieszka w Krakowie, a ja w Kielcach - obaj nie mamy w domu wystarczająco dobrych łącz do gry - to jednak plan zakłada wygranie tego turnieju. Wiesz, bo tak naprawdę w historii był tylko taki jeden turniej LANowy, w którym wziął udział ktoś z DFP i niestety go nie wygrał (GORĄCO POZDRAWIAM MARIONETKĘ!). Oczywiście nie mówię, że wszystkich zniszczymy jak leci - po prostu trenujemy po to, by wygrać - my chcemy wygrać.

Znać się na robocie albo dobrze udawać - po prostu pisać ciekawie i poprawnie językowo.

Szykujcie się dzieci na więcej dobrych rzeczy ze strony GGL (ja naprawdę jestem do nich nastawiony entuzjastycznie!). Pozdrowienia kto ma dostać, ten dostanie w swoim czasie na kartce pocztowej z Santa Monica.