Co ja mogę o sobie napisać? Chyba tylko to, że od momentu wyboru na stanowisko kapitana reprezentacji Polski, starałem się nim być przez 24 godziny na dobę. Nie było bodaj ani jednego dnia, w którym chociaż na chwilę nie zatrzymałbym się nad przemyśleniami dotyczącymi poprawy jakości gry naszej drużyny, wyborem nowych graczy, udoskonalaniem taktyk. Całkowicie oddałem się temu zajęciu aż do tego stopnia, że chwilami stawałem się chyba wręcz uciążliwy dla samych graczy :) Nie mogę powiedzieć, że nie miałem ani jednej chwili zwątpienia. Było ich strasznie dużo, kilka razy zastanawiałem się nawet nad rezygnację z prowadzenia reprezentacji, ale kolejne sukcesy i rosnąca wiara sceny w grę "Team Proland" rekompensowały chwile załamania z nawiązką. Naprawdę, tak zjednoczonego polskiego środowiska quakerów nie widziałem dawno - z małymi niechlubnymi wyjątkami wszyscy byli niemal zgodni nawet w kwestii wyboru graczy.

Nie było spięć, scysji ani momentów, w których ktoś stwierdziłby: lecho do domu, czy coś w tym stylu. Przed podjęciem ostatecznej decyzji o kandydowaniu na kapitana reprezentacji jeden z moich klanowych kolegów - solar - zdecydowanie odradzał mi ubieganie się o tę funkcję twierdząc, że na pewno nie uda mi się znieść presji sceny. Tymczasem nie tylko zniosłem dzielnie wszystkie chwile krytyki, ale wspólnie z chłopakami zbudowaliśmy pozytywną atmosferę wokół reprezentacji Polski vQ3. Największym wyzwaniem było zaś stworzenie drużyny z grupy ludzi, którzy na początku miejscami nie pałali do siebie szczególną sympatią. Zachowanie po ostatniej mapie finału ze Szwecją dowiodło, że także to na dobrą sprawę najważniejsze zadanie udało mi się w jakiś sposób wykonać. Moim zdaniem staliśmy się drużyną pełną gębą, w najlepszym tego słowa znaczeniu i mam nadzieję, że udowodnimy to w przyszłym sezonie. A czy według samych graczy "dałem radę"? Cóż, o to trzeba już zapytać każdego z nich z osobna :)