Taktyka - klucz do sukcesu?

Aby jak najlepiej zrozumieć i pojąć zagadnienie jakim jest taktyka i prawa nią rządzące wyjść musimy od definicji samego pojęcia taktyka. Wiele osób mianowicie ma błędny, bardzo zawężony pogląd na te sprawy. Wbrew przekonaniom większości, fraza 'Ty idziesz tu, Ty tu', nie ma dużo wspólnego z taktyką. Jest to coś więcej, jest to układ zależności, który wykorzystuje team, sposób dostosowania się do przeciwnika.


Sposobów takich jest zwykle bardzo wiele, dlatego też taktyka nie jest niczym sztywnym. Należy wykorzystywać podczas gry wcześniej przygotowane schematy, które zależnie od przeciwnika należy modyfikować tak aby grać ciągle to samo ale inaczej. Mimo, iż jest to bardzo złożony proces decyduje on tylko w około 30% o powodzeniu i wygraniu rundy. Najważniejsze to skill poszczególnych graczy oraz ich zgranie. Jednakże w sytuacji gdy duża część użytkowników danej gry prezentuje podobny, wysoki poziom własnych umiejętności 30%, które stanowi przygotowanie taktyczne daje nam dużą przewagę i tak na prawdę o wiele bardziej pomaga nam w wygranej. W dalszej części tego artykułu postaram się przedstawić elementy składowe taktyki oraz krótko je scharakteryzować.

TEAM LEADER - PRAWDZIWY PRZYWÓDCA

W układaniu taktyki ważny jest wybór odpowiedniej osoby do tego zajęcia. Każdy zespół powinien posiadać swojego lidera. Osobę, która decydować będzie o grze całego teamu podczas meczów. Po pierwsze musi to być gracz z pomysłem, wizją na grę. Powinien on liczyć się ze słowem pozostałych członków swojej drużyny, pozwalać wypowiadać się reszcie teamu i słuchać ich sugestii. Nie zawsze bowiem wszystko samemu można dostrzec, a inny punkt widzenia zawsze przyda się naszej subiektywnej wizji.

Po drugie musi on znać swoich kolegów z drużyny, ich predyspozycje, zachowania. Powinien wiedzieć kto gdzie czuje się lepiej(w roli osłaniającego czy też rashującego), jaką bronią woli grać, którą lepiej mu to wychodzi. Powinien analizować błędy każdej z osób i im je pokazywać, pomagać naprawiać. Gra ma być przyjemnością, nie można zatem nikogo zmuszać do posługiwania się jakąś bronią ani też gry w tym czy innym miejscu na mapie. Należy obserwować poszczególnych graczy, a czasem podpowiedzieć im kilka pozycji. Należy jak najwięcej grać ze sobą i przyglądać się swojej grze. Gdy coś wyraźnie nie wychodzi można zmienić pozycje, spróbować innego ustawienia poszczególnych graczy.

Jeśli chodzi o rozkład broni na team, powszechnie przyjęły się następujące schematy: 2+1+1+1 - rashując jest to 2 mg, 1 rifl, 1 pompa, 1 snipka, natomiast atakując powoli są to 2 rifle, 1 mg, 1 snipa i 1 pompa. Oczywiście nikt nie będzie zmuszał nas do gry takim ustawieniem. Jednakże każda modyfikacja tego schematu powinna być dokładnie przeanalizowana. W zależności od mapy oraz naszej taktyki układ ten zmienia się. Przeważnie zmiana ta następuje na pozycji snajpera lub pompiarza. Podkreślam słowo 'lub'. Nie powinno się bowiem eliminować obu tych profesji. Osobami posługującymi się snipką jak również shotgunem, który jest niezastąpioną bronią w rashowaniu, powinny być cały czas ci sami gracze, ponieważ w takim wypadku ich osobisty skill wzrasta.

SCHEMATY

Podstawą każdej taktyki, zasadniczą rzeczą, którą powinniśmy wykonać jest stworzenie schematów ataków jak również obrony. Są one wyjściem do dalszej pracy. W zależności od przeciwnika będą one modyfikowane podczas trwania meczu. Zadanie to należy do team lidera, który jako jedyna osoba szybko i stanowczo podejmował i wprowadzał będzie w życie takie decyzje. Doprowadzi to do uniknięcia chaosu podczas meczu. Może on oczywiście wykorzystać pomysły zgłoszone przez kompanów.

Nie ma sensu tworzyć niezliczonej liczby schematów, których nikt nie spamięta i z których nie będzie żadnego pożytku. 2-3 w zupełności powinny wystarczyć. Jeden bardziej wysunięty, drugi bardziej cofnięty. Rozpoczynając tworzenie schematów powinniśmy dobrze poznać daną mapę. Rozkład bomb side'ów, ilość prowadzących do nich dojść. Posiadając tę wiedzę przechodzimy do kroku drugiego. Każdemu graczowi z osobna tłumaczymy którędy ma się poruszać, krok po kroku opisać mu jak ma działać. Decydujemy w jakich grupach mamy się przemieszczać czy rashujemy 4+1 - 4 atakują 1 broni tyłów, 3+1+1 - 3 atakują, jedna osłania tyły, jedna zachodzi. Wszystkie możliwości trzeba przeanalizować, przegrać na pcw, a następnie poprawiać. Metodą prób i błędów dochodzimy do momentu, w którym dany schemat wreszcie skutkuje.

Tworząc schematy obrony każdy z zawodników powinien znaleźć sobie odpowiednią dla niego miejscówkę. Jedni z Nas czują się dobrze w każdym miejscu innym trzeba podpowiedzieć jakieś konkretne miejsce. Wszelkie decyzje należy konsultować z resztą teamu, unikając tym samym zbędnych nieporozumień. Przekazując wcześniej ułożone schematy dobrze jest tłumaczyć każdemu graczowi z osobna co ma robić, jak działać. Rzucając ogólnikowo większość z nich nic z tego nie zapamięta i nie skupi się dobrze na swojej roli.

GRANATY

W Call of Duty 2 do dyspozycji graczy oddany został nowy rodzaj granatów - granaty dymne. Jeden drobny element, który w reku dobrego stratega stanowi zabójczą broń. Umożliwiają one szereg nowych zagrań taktycznych, zasłaniając nas lub też myląc przeciwnika. Dobrze rzucony smoke niemcami na początku rundy zdecydowanie spowalnia atak przeciwnika i powoduje jego lekką dezorientacje. Nam daje to czas niezbędny do dobrego ustawienia się w obronie. Rzucając granaty dymne w ataku przeciwnik myśli, że to właśnie w miejsce, w które przed chwilą go tam rzuciliśmy pójdziemy. Daje nam to dodatkowe możliwości.

Rzucając smoke'a w jedno miejsce, a idąc w zupełnie inne zyskujemy element zaskoczenia. Skupione na zasłoniętym przez dym terenie oczy większości przeciwników zupełnie nie spodziewają się ataku z drugiej strony. Sprawnie przeprowadzając taki manewr możemy z łatwością zajść przeciwnika od tyłu, nie dając mu większych szans. Należy jednak pamiętać, iż coraz większa ilość klanów stosuje takie zagrania, a broniąc się wykazuje wzmożoną koncentrację nie dając się tak łatwo wywieźć w pole. Należy zatem dokładnie obserwować naszego rywala i w odpowiednim czasie wykorzystać asa w rękawie. Dodać też warto, iż granaty dymne są często rzucane bardzo nie celnie, na oko, przez co nie do końca spełniają swoją rolę. Warto więc trochę się przyłożyć, stracić 2 sekundy na dokładny rzut, który o wiele bardziej nam się przyda. Zasłona dymna jest dobrym momentem do wykorzystania naszych granatów odłamkowych. Dzięki dymowi przeciwnik nie widzi zarówno nas jak i naszych granatów.

Drugą rzeczą, niezwykle mocną i niedocenianą przez część graczy, są granaty odłamkowe. W CoD2 zostały one znacznie wzmocnione, co czyni je jeszcze potężniejszą bronią, którą W zależności od przeciwnika i aktualnej sytuacji na mapie powinniśmy nauczyć się posługiwać. Rashującego przeciwnika osłabią i spowolnią granty zaporowe. Nie da się niestety przewidzieć w jakim momencie zacznie on rashować. Dlatego też trzeba z głową rozdysponować nasze zasoby granatów, część z nich rzucając na samym początku, resztę po chwili. Czekającego na nas, skampionego rywala wykurzą ze swoich pozycji granaty pozycyjne. Nie sztuką jest nauczyć się rzucać granaty. Prawdziwą sztuką jest umiejętność wyczucia, w którym momencie, z których z nich skorzystać. Nie ma na to złotego przepisu. Każda drużyna gra inaczej i do każdej trzeba inaczej podejść. Trzeba umieć obserwować poczynania rywala i jak najszybciej podejmować właściwe decyzje i wprowadzać je w życie podczas kolejnych rund.

Rzucając granaty pozycyjne nie należy wyrzucać wszystkich w jednym momencie. Więcej czasu i możliwość zabicia większej ilości przeciwników dają nam rzucone w pewnym odstępie czasowym granaty. Jeden po drugim. Co do miejsc, w które należy rzucać granaty można to robić na kilka sposobów. W jednej rundzie rzucić 5 granatów na 2, 3, a nawet 4 pozycje. Jeśli odnieśliśmy zamierzony skutek w kolejnej rundzie powtarzamy to. Jeśli w następnej znowu nam się udało, zmieniamy timing, rzucając granaty sekundę-dwie później lub wcześniej. Gdy przeciwnik zorientuje się bowiem, że granaty nie spadły w tym czasie co poprzedniej rundy, ruszy do przodu. W tedy właśnie nasze odrobinę spóźnione granaty dopadną go. Jeśli nie, obrzucamy inne miejscówki podobną ilością granatów lub po jednym nadzie w każde miejsce. Czasami można spróbować obrzucać granatami konkretny obszar mapy, co może zmylić i zabić naszego rywala.

TIMING

Bardzo często układając taktykę chcemy wykonać jakiś manewr w określonym momencie. Czy to rzucić granat, czy też zaatakować. W tej kwestii z pomocą przychodzi na zegar gry, pokazujący czas trwania rundy. Wykorzystując go i każąc swoim kolegom z klanu rzucić granaty na minutę przed końcem, a samemu zaatakować 5 sekund później możemy otrzymać bardzo zadowalające efekty. Timing bardzo dobrze można było zobaczyć na mapie Harbor w vCoD, a także na Burgundy w CoD2. Wszystko przez to, iż są to stosunkowo małe mapy, na których stworzenie skutecznego timingu jest dość łatwe. Idąc dalej tą drogą, na większych mapach czynność ta będzie proporcjonalnie cięższa do wykonania. Timing najlepiej ćwiczyć na sucho na serwerze. Część graczy biega po mapie, a my w przeciwnej drużynie rzucamy granaty i obserwujemy skutki.

TEAMPLAY

Zgranie, zrozumienie wszystkich graczy w klanie jest rzeczą niezwykle ważną. Nie jest to jednak proste. Jest to proces zwykle długotrwały, przychodzący sam po pewnym czasie. Nigdzie jednak nie jest napisane, że każdy team po tym samym czasie i czy w ogóle go posiądzie. Są na szczęście czynności, dzięki którym czas ten uda nam się skrócić. Pierwszą i główną zasadą w polepszaniu naszego teamplay'u jest po prostu wspólna gra. Nie uda nam się osiągnąć tego celu co chwila zmieniając klany, wymieniając graczy, grając samemu na publikach. Jedynym właściwie kluczem do sukcesu są rozegrane w stałym składzie mecze, sparingowe czy ligowe, nie ma większego znaczenia. Im więcej czasu spędzać będziecie grając razem tym lepiej poznacie każdego z Was, jego zachowania, zapędy, predyspozycje. Po pewnym czasie podejmowanie decyzji będzie Wam przychodzi łatwiej, bo wiedzieć będziecie jak zachowa się w danej sytuacji Wasz kompan. Wiedząc, że cały czas macie ubezpieczenie z tyłu, grać będziecie pewniej. Druzgocący wpływ na teamplay mają line-upy sięgające nawet 8 osób. Taka sytuacja panuje w dość dużej części naszej sceny. Każda z tych 8 osób chce pograć, przez co każde spotkane rozgrywane jest w innym składzie. Dalsze skutki są łatwe do przewidzenia. Warto zatem przejrzeć nasz skład, przeprowadzić odpowiednią selekcję pozostawiając odpowiednią liczbę graczy. Czasem lepiej umożliwić grę słabszemu zawodnikowi z ochotą do gry i znajomością taktyki oraz grantów niż pro skillorowi nic sobie ze strategii nie robiącemu.

PODSUMOWANIE

W tworzeniu tego artykułu pomagał mi gracz jednego z najlepszych, o ile nie najlepszego polskiego klanu, eteam|Ilusi0n. Zważając na jego 6-cio letnie doświadczenie w układaniu i przekazywaniu taktyk, na 4 różnych platformach pewien mogę być, iż był on właściwą osobą, na którą trafiłem. Rozmawiając z Nim na tematy związane z taktyką szczególną uwagę zwróciłem na zwrot, który nieustannie powracał w jego wypowiedziach. Chodzi o słowa to zależy. W taktyce, tak jak w życiu nie ma nic pewnego. Mnogość przeciwników, stylów gry, zagrań stanowi główną cechę taktyki - jej giętkość, umiejętność zastosowania i zmodyfikowania w każdej chwili. Nie można przed meczem z góry założyć, że grać będziemy tak i tak. Owszem, pewne schematy należy mieć opracowane. Ale tak na prawdę podczas może wydarzyć się wszystko. Zmiany taktyki o mały szczegół powoduje całkowicie inne odczucia u przeciwnika. Mała zmiana rozłożenia granatów może spowodować jego dezorientację. Klany, które posiądą umiejętność dostosowywania schematów do każdej sytuacji, w każdej z nich umiejąc się znakomicie znaleźć, będą notabene tymi najlepszymi.

Dziękuję conr4dowi za przygotowanie obrazka do tego artykułu.