Night - Koszmarnie lubię wygrywać

Postaram się ukończyć w tym roku szkołę i dostać jak największą ilość punktów na nadchodzących egzaminach. Po tym przyjdzie czas, żeby wybrać jakiś uniwersytet, na który pójdę w przyszłym roku. Co do wolnego czasu, to w weekendy staram się wychodzić jak najczęściej się da i spędzać czas z przyjaciółmi. Przez 10 lat grałem również w piłkę nożną, poza tym zajmuję się innymi sportami.

Oczywiście, że wiedzą co robie, przynajmniej większość z nich. Wątpię, że są zazdrośni, ponieważ oni nie interesują się tak bardzo esportem, ale może trochę zazdroszczą mi tych darmowych wyjazdów. Nigdy nie osądzają mnie za to co robię i szanują mnie takim jakim jestem.

Mały procent moich wygrany po prostu przeznaczyłem na rozrywkę w weekendy. W tej chwili planuje jakąś ciekawą wycieczkę wraz z moimi przyjaciółmi na Wyspy Kanaryjskie. Myślę, że wydanie pieniędzy na coś takiego jest o wiele mądrzejsze od roztrwonienia ich. Do tej pory za wygrane pieniądze byłem w Hiszpanii oraz w Grecji.

Będąc szczerym, nie miałem innego wyboru poza ET. Grałem dużo w RTCW, które bardzo mi się podobało i wtedy pojawiło się ET. Na początku nie podobało mi się wcale, nie chciałem zaczynać grać w nową grę. Po tym, gdy praktycznie każdy zrezygnował z RTCW, nie miałem innego wyboru, ponieważ lubiłem grać ze swoimi przyjaciółmi. Tak więc zacząłem grać w ET, wiele czasu upłynęło i teraz bardzo lubię tę grę. Dlaczego nie CS? Nie lubię gier typu „czekaj-strzelaj”, gdzie celność jest podstawą. ET jest wspaniałym mixem wielu gier FPS.

Wierzę, że na scenie jest wielu graczy, którzy potrafią grać każdą klasą, ale nie każdy robi to perfekcyjnie. Nie mówię, że ja gram perfekcyjnie, wiem, że gram słabo na przykład medykiem. Myślę jednak, żeby osiągnięcie dobrego poziomu wszystkimi klasami przychodzi z czasem. Im więcej masz doświadczenia, tym lepiej kontrolujesz grę każdą klasą.

Zawsze jest coś jeszcze do wygrania, na przykład trwający EuroCup, czy zbliżające się lany (shgOpen, CPC2). Poza tym lubimy grać ze sobą i zawsze mamy z tego dużo funu. Ludzie przychodzili i odchodzili, ale zazwyczaj zostaje przynajmniej połowa zespołu i to tylko motywuje nas żeby poszukać nowych zawodników i wygrać ponownie. Duch zespołowy to podstawa.

Myślę, że naszym największym plusem jest nasze doświadczenie i praca zespołowa, które przyszły z czasem. Większość obecnych czołowych zespołów jest stosunkowo młoda w stosunku do nas lub trzonu naszego zespołu. Mieliśmy jednak kilka podstawowych zmian w składzie w tym sezonie. Dodatkowo mogę powiedzieć, że nie pokonujemy swoich przeciwników tak łatwo. Za każdym razem staramy się pokazać jak najlepiej w najważniejszych spotkaniach, wszystko to nie dzieje się bez poważnego podejścia.

Nie popieram trzymania map takich jak adlernest, gdzie żaden z zespołów nie jest faworytem zanim zacznie się spotkanie. Supply jest świetną mapą i podejmowanie decyzji na podstawie kilku naszych meczów gdzie zagraliśmy wspaniale jest złe. Ponadto bardzo lubię grać goldrusha i radar ze starszych map, ale nigdy nie czuje się pewnie na frostbicie czy adlernescie. Może przyszedł czas na jakąś nową wspaniałą mape do ET, ale nie widziałem takiej jak do tej pory. Nie cathedral, nie svarvadel, nie dubrovnik, nic innego.

Pozwólmy im robić to co robią, dopóki nie grają w ważnych ligach czy pucharach. Nie rozumiem powodów kupowania czitów, bo po co? Może niektórym sprawią to radość, życzę im dobrej zabawy.

Nigdy nie szykowaliśmy się tak źle jak to robimy w tej chwili na tak ważny LAN. Postaramy się zrobić wszystko żeby odzyskać naszą najlepszą formę w ciągu najbliższych dwóch tygodni i czas pokaże jak wypadniemy na shgOpen. Wszystko jest możliwe, ale oczywiście mam nadzieję na sukces.

Nie chcę zabrzmieć zbyt negatywnie, ale myślę, że nie będziemy mieli już tak dużych LANów jak do tej pory. Nie mam jednak nic przeciwko LANom i spotykani się z ciekawymi ludźmi. Miejmy więc nadzieję, na najlepsze.

Chciałbym w to wierzyć, ale każdy mecz jest zupełnie inny i absolutnie wszystko może się wydarzyć. Nasza postawa zależy od wybranych map i od przygotowania do danego spotkania. Nie popieram przygotowywania się do shgOpen i finały EuroCup XIV w tym samym czasie, głownie przez mapę cathedra, ale myślę, że sprawy pójdą po naszej myśli.

Grałem już trochę w ET:QW na poprzednim QuakeConie i szczerze mówiąc nie spodobała mi się. Różniła się za bardzo od ET, ale podobne odczucia miałem kiedy przechodziłem z RTCW na ET. Powiem więc po raz kolejny, czas pokaże. Wszystko zależy od tego co powie reszta sceny, co zrobi reszta zawodników idle.ee itd. Ale jeżeli miałbym teraz decydować czy wybrać ET:QW, czy skończyć z graniem, chyba wybrałbym zakończenie kariery.

Mój sprzęt to: Intel Pentium 4 2800MHz, RAM 1024MB , grafika: NVIDIA GeForce 6600 GT , monitor: 1280x1024/32bit/75Hz. Nie rozbudowuje komputera zbyt często i nie wydaję na niego dużo pieniędzy. Jest zupełnie wystarczający do gry w ET. Ostatnią rzeczą związaną z komputerem jaką kupiłem były ślizgacze do myszki, które kupiłem we wrześniu.

Nie mogę powiedzieć, że gram jedynie dla pieniędzy. Nie gram w grę, która przyniesie mi dużo pieniędzy. Muszę więc przyznać, że gram dla zabawy i koszmarnie lubię wygrywać. Jest po prostu miło kiedy mogę wygrać na turniejach jakieś kieszonkowe od czasu do czasu, to wszystko.

Przez większość czasu, zachowujemy się pokojowo, ale oczywiście od czasu do czasu zdarzają się jakieś sprzeczki. Mamy ogromną przyjemność ze wspólnej gry, narzekania na kogoś na ventrilo, czy po prostu wzajemnego żartowania z siebie.

Wydaje mi się, że wygranie EuroCupa, było takim momentem, a dodatkowo ten strzał z panzerfausta, który dał na kilka dodatkowych sekund. Podobało mi się również wygrywanie mojego pierwszego poważnego lana – QuakeCon 2005. To jest zupełnie coś innego niż wygrywania online. Myślę, że te momenty są bezcenne i pracowałem na nie sporo czasu, aż w końcu udało mi się osiągnąć sukces.

Z pewnych powodów fajnie grało mi się w poprzednich NationsCupach, ale ostatni sezon miał dla mnie wszystko oprócz dobrej zabawy. Nie podobała mi się gra z pewnymi zawodnikami i zdecydowałem wtedy, że będzie to mój ostatni NC. Ponadto ustaliliśmy z chłopakami z idle.ee, że wszyscy opuszczamy przynajmniej tegoroczny NC i będziemy trenować na własny rachunek. Nie byliśmy wtedy zbyt aktywni i dlatego potrzebowaliśmy więcej czasu na wspólną grę. Posiadanie w zespole sześciu graczy z trzech różnych krajów jest raczej ciężką sytuacją, zwłaszcza, że mecze w NC odbywają się co tydzień. Znaczy to, że przez dwa lub trzy dni w tygodniu nasi gracze graliby tylko z zespołami narodowymi.

Indywidualny poziom rośnie bardzo szybko. Niestety nie mogę powiedzieć tego o pracy zespołowej i drużynach.. Jest bardzo dużo czołowych zespołów zbudowanych głownie na celności zawodników, ale wątpię, że kiedykolwiek osiągną poziom najlepszego zespołu. Ogólny poziom sceny pozostaje raczej taki sam, nie można powiedzieć, że spada, czy rośnie. Może Parodia zmieni to raz jeszcze :).