Zwycięzca może być tylko jeden

Jak prześledzić rozstrzygnięcia większych polskich turniejów LAN-owych we wszystkie części Call of Duty stwierdzić można śmiało, że do niespodzianek na najwyższych stopniach podium dochodziło niezwykle rzadko. Gdy patrzymy na pierwsze miejsce - praktycznie nigdy nie byliśmy świadkami sensacji. Nieprzerwanie od pierwszej części prym zawsze wiedzie jeden jedyny zespół, po zmianie wersji na kolejną wydaną przez Activision przez większość uważany za legendę. Tą zależność potwierdziły nam właśnie zakończone finały AlleGry 2k8. Zresztą potwierdzał każdy zakończony turniej LAN-owy w Call of Duty 1 i 4. Call of Duty 2 pomijam celowo. Ta gra to był jeden wielki niewypał przez który w tej chwili nie mogę napisać, że "dwójka" również miała swojego stałego króla.

Call of Duty 1 to zdecydowana dominacja legendarnego polskiego Bad Mother Fuckers. Niby jakaś tam opozycja była, choćby w postaci Fear Factory czy United Forces, ale oszukiwać się co nie ma - to BMF rządziło i dzieliło na polskich turniejach Call of Duty 1. I choć ekipa Pain'a nie raz była w tarapatach, to jednak zawsze wychodziła z meczu obronną ręką. No bo kto zainkasował 5000 zł na PGA 2005 jak nie BMF?

W Call of Duty 2 sytuacja była już nieco inna - dużo bardziej wyrównana. Wina była to przede wszystkim produktu wydanego przez Infinity Ward - jak wiadomo CoD2 był zdecydowanie łatwiejszym do gry tytułem niż vCoD - chyba najprostszym z serii jak do tej pory. Dochodziło do tego zwiększenie dynamiczności i szybkości akcji - zawsze jakiś element przemawiający na korzyść przypadku. No i kompletne olanie gry przez wydawcę, później organizatorów i tak dalej. Takim sposobem "dwójka" nie wyłoniła nam zdecydowanego dominatora i muszę poświęcić jej nieco więcej miejsca.

Początki należały do SteelHandu, później na arenę wkroczył Team Frag i wiadomo było, że pomiędzy tymi dwoma składami rozegra się kiedyś walka o prym. Na dobre niestety nigdy się nie rozegrała. Nie było warunków, nie było LAN-ów. Mania Grania 2006 nie należała raczej do zawodów prestiżowych, zresztą nawet choćby, to w Zabrzu, Krakowie, Poznaniu i Warszawie pojawiły się miksy. A zawody wygrywał vacuum (późniejsze FF). I tak naprawdę to było top 3 - sH (przemianowane na EasyTeam), Frag (zamieniony w 1410) i wspominane vacuum (czyli FF). Scena jednak wiedziała - królem zostać może EasyTeam albo 1410. Do starcia offline w pełnych i właściwych składach jednak nigdy nie doszło...

A czas robił swoje - pamiętający czasy świetności Call of Duty gracze znudzeni zastojem na scenie "dwójki" zaczęli po prostu odchodzić. Upadło EasyTeam i rozwiązała się ekipa 1410 (występująca na krótko przed tym faktem jako FF x-fi). Nastały czasy FLS Gaming, hax5 i ElitePlayers. Wkrótce po tym z dwóch ostatnich zespołów zrodziło się UF Gaming jakie pamiętamy ze zdobycia srebrnego medalu na WonderBase 2 w Szwecji.

To taki skrót telegraficzny, jednak dobitnie ukazuje, że gdy grany był Call of Duty 2 o zdecydowanego lidera było niezmiernie trudno, choć trzeba dodać wynikało to z czynników jakie podyktowała nam gra. Gdyby tytuł od początku był odpowiednio do zmagań przygotowany i zainteresowanie grą byłoby większe, turnieje z prawdziwego zdarzenia w Polsce na pewno by się znalazły - a wtedy jestem więcej jak pewien, że zdecydowany lider by się nam wyłonił.

Na szczęście jest Call of Duty 4. "Czwórka" udowadnia, że CoD2 jest wyjątkiem potwierdzającym regułę - w Call of Duty zwycięzca jest tylko jeden. Prześledźmy szybko rozwiązania na polskich turniejach CoD4 - UF Gaming, UF Gaming, UF Gaming i UF Gaming. HLC wygrali, AlleGrę 2k8 też, wcześniej Razer Challenge na ESWC 2008 i turniej na Kode5. Co ważniejsze rozgrywki online również padły ich łupem. UF rządziło w Call of Duty 4 i choć przeciwników mieli naprawdę dobrych - jak PGS, Delta czy tempus moriendi - oponenci nigdy nie okazali się na tyle silni, by zadać ostateczny i najważniejszy - obalający cios.

Zawsze się tak układało, że ostateczne rozwiązania na ważniejszych turniejach Call of Duty - gdzie czołówka była w pełni sił - okazywały się takie same, przynajmniej na najwyższym stopniu podium. Jest to jednak bardziej ciekawostka i być może nie należy doszukiwać się w tym większego sensu. BMF w CoD1 faktycznie rządziło, choć momenty w których gracze tej drużyny czuli oddech przeciwników na swoich plecach się zdarzały. W przypadku CoD4 sytuacja identyczna - UF czasem wygrywało po niezwykle heroicznej walce opozycji i męczarniach do ostatnich minut. Ale wygrywało...