Razer Imperator | Wygląd

Nowa mysz Razera to przede wszystkim nowe kształty nasuwające skojarzenia z konkurencyjnymi, bardzo dobrze sprzedającymi się myszkami MX500, G5 Logitecha. Mimo nowych linii, zagłębień i wypukłości nie mogło zabraknąć typowych dla Razera elementów stylistyki nadających gryzoniowi mrocznego, agresywnego, a mimo to zachęcającego do położenia nań dłoni wyglądu. Z uwagi na swój profil mysz nadaje się tylko i wyłącznie dla graczy praworęcznych - w szczególności dla tych, którzy podczas gry lubią swobodnie ułożyć dłoń na całej jej powierzchni - została ona ukształtowana tak, aby każdy palec mógł bez trudu odnaleźc swoje miejsce - dobrze widoczne, głębokie wcięcie na kciuk, niewielkie zagłębienia na palce wskazujący oraz środkowy i delikatne fałdki pozwalające na ułożenie pozostałych dwóch palców z jej prawej strony.

Od czasów jednej z najlepiej rozpoznawalnych myszek Razera, trafiającego w gusta tej samej grupy graczy, lecz dużo bardziej stonowanego pod względem profilowania DeathAddera, który zapoczątkował trend ubierania gryzoni na czarno i podświetlania ich na niebiesko, nie zmieniły się materiały wykonania. Boki, przyciski boczne oraz przyciski znajdujące się pod kółkiem zrobione są ze śliskiego, połyskliwego plastiku. Dwa główne przyciski oraz tył myszy stanowią jedną, spójną część i dodatkowo pokryte są cienką warstwą przyjemnego w dotyku, gumopodobnego materiału, który posiada niestety niezdrową tendencję do wycierania i zdzierania się po kilku miesiącach użytkowania. Kółko myszy pokryte jest gumą z głębokimi nacięciami pozwalającymi na wygodne obracanie nim i precyzyjne przeskakiwanie pomiędzy wyraźnie wyczuwalnymi stopniami.

Kolejną nowością są ruchome przyciski boczne. W założeniu rozwiązanie to umożliwić ma dopasowanie ich położenia tak, aby posiadaczom kciuków o dowolnej długości zawsze klikało się komfortowo. Są one umieszczone na swego rodzaju szynie, której pozycję reguluje się pięciostopniowym przełącznikiem umieszczonym pod spodem myszki. Przełącznik umieszczony został w niewielkim zagłębieniu, przez co przypadkowe zaczepianie nim o podkładkę nie powinno mieć miejsca. Wycięcie z boku myszki, w obrębie którego poruszają się przyciski boczne, psuje niestety efekt spójności urządzenia i stanowi doskonałe miejsce do wyłapywania kurzu oraz wszelkiego rodzaju brudu. Biorąc pod uwagę cenę Imperatora oraz fakt, że reszta jego elementów jest lub ma sprawiać wrażenie bardzo zaawansowanych technologicznie, głośny i trochę nieporęczny mechaniczny przełącznik jest jakby wyrwany z zupełnie innej bajki.

Wszystkie przyciski wciska się przyjemnie - są odpowiednio wyczuwalne, przy czym nie stawiają zbyt dużego oporu, więc ani przypadkowe kliki, ani siłowanie się z nimi nie wchodzą w grę. Jak na profilowaną mysz z podświetleniem, wbudowaną pamięcią itp. funkcjami, Imperator nie wyróżnia się specjalnie pod względem wagi - waży nieznacznie więcej od DeathAddera.

Pozostałe rzucające się w oczy elementy konstrukcji to niewielki przycisk służący do przełączania się pomiędzy zdefiniowanymi z poziomu konfiguratora profilami umieszczony pod spodem myszy, cztery teflonowe ślizgacze - dwa w górnych rogach, jeden na dole oraz jeden wokół sensora, a także kabel, który zamiast zwykłą gumą, pokryty został plecionym materiałem, dzięki czemu ma być dużo bardziej odporny na załamania.

« Wstęp

Sterowniki »

1. Wstęp | 2. Wygląd | 3. Sterowniki | 4. Użytkowanie | 5. Podsumowanie

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5