Microsoft SideWinder X8 to pierwsza myszka dla graczy korzystająca z najnowszej technologii optycznej BlueTrack, wokół której krązy wiele spekulacji. Jak jest z nią naprawdę i czy nadaje się do gry? Sensor najnowszego SideWindera wydający z siebie silne, niebieskawe światło skanuje podłoże z maksymalną rozdzielczością 4000DPI w dwumilisekundowych odstępach czasu. Rozdzielczość pracy sensora można wyregulować za pomocą trzech przeznaczonych ku temu przycisków, jednak możliwość zmiany 500Hz-wej częstotliwości próbkowania ani przyciskiem, ani z poziomu dołączonego oprogramowania nie istnieje.

Testy rozpocząłem od sprawdzenia myszy w grach komputerowych na podkładce Razer Goliathus Control. Celowanie, strzelanie i poruszanie się po mapach odbywało się nie inaczej niż przy pomocy myszki z przytwierdzonym na stałe kabelkiem - X8 nie zawieszała się, nic nie wskazywało na nieprawidłową pracę sensora, a główne zbyt wielkiego oporu i wciskały się tak jak powinny. Przywyknięcie do wagi ok. trzykrotnie większej niż w przypadku myszki, której używam normalnie zajęło mi za to dłuższą chwilę. Musiałem dodatkowo uważać, żeby trzymać rękę w odpowiedni sposób - przy zbyt dużym nacisku na tylnią część, gdy nadgarstek leży na podkładce, mysz czasami lekko przechyla się do tyłu, a to dzięki niepotrzebnie ergonomicznemu oraz nie do końca fajnie wyglądajęcemu elementowi, który stanowi zakończeniu jej spodniej części. Co prawda mysz została wyprofilowana z myślą o osobach praworęcznych, a dodatkowo jest na tyle duża, że trzymanie jej w inny sposób niż układając na niej cała dłon z nadgarstkiem zawieszonym pare centymetrów na podkłądką nie wchodzi w rachubę, jednak jako wymagający gracz z chęcia zamieniłbym tego typu "upiększenia" na całkowitą stabilność, bez znaczenia na którą część myszy kładę w danym momencie niemetaforyczny nacisk.

Niektórzy recenzenci skarżyli się na nieregularną pracę myszy i losowe przeskoki przy próbach precyzyjnego celowania lub powolnego poruszania kursorem przy wykorzystaniu podkładek materiałowych, jednak testując dokładnie mysz nie udało mi się zaobserwować opisywanych przeskoków - kursor zawsze znajdował się tam, gdzie zaprowadziły go ruchy mojej ręki.

Kolejną podkładką, z którą zdecydowałem się zapoznać SideWindera był Everglide Titan. Przy małych prędkościach sensor rejestrował ruchy urządzenia w obrębie powierzchni czarnego Titana bez żadnych zająknieć, natomiast przy próbach wykonywania szybkich obrotów o 180 stopni w grach oraz celowych próbach zawieszenia sensora poza grą, sensor z łatwością, w dość specyficzny sposób "przywieszał" się - niezależnie od ustawienia DPI. Wyglądało to na bardzo wysoką akcelerację wsteczną połączoną z chwilowym zawieszaniem się działania sensora, czego efektem - oprócz standardowego dla wstecznej akceleracji spowolnienia - była wyraźna dewiacja ruchu kursora. W każdym razie jedno było pewne - X8 z tą konkretną podkładką wyraźnie się nie lubi. Podejrzewam, że przyczyną takiego zachowania myszy była zdecydowanie większa niż w przypadku Goliathusa połyskliwość powierzchni podkładki czarnego Everglide Titana.

Po sprawdzeniu podkładki Everglide'a przeszedłem do testów na dwóch całkiem innych rodzajach powierzchni - hybrydowej oraz plastikowej. Z uwagi na ich zbliżoną lub nawet większą połyskliwość, obawiałem się, że sensor może sobie nie poradzić także z tymi podkładkami, jednak szybko okazało się, ze materiałowy Titan jest jedyną testowaną przeze mnie powierzchnią, z którą mysz wyraźnie się gryzie. Współpraca z czarnym Qpadem CT oraz plastikowym Destructorem firmy Razer - podobnie jak z Goliathusem - przebiegała bez najmniejszych zająknięć.

W przypadku Goliathusa, Destructora i Qpada CT, oprócz tego, że mysz nie zawieszała się, nie udało mi się zaobserwować oznak akceleracji wstecznej, co oznacza, że na sensorze BlueTrack można polegać. Korekcja ruchów, wokół której ostatnimi czasy zrobiło się więcej zamieszania niż zasługuje na to taka drobonostka jest obecna i nie da się jej wyłączyć. Lift-off distance (odległość od powierzchni, przy której sensor przestaje rejestrować ruchy) w przypadku Goliathusa, Qpada CT i nienadającego się do pracy z X8 Titana to ok. 1.5mm, w przypadku plastikowego Destructora wynosi ona natomiast blisko 3mm.

1. Wstęp | 2. Wygląd część 1 | 3. Wygląd część 2 | 4. Oprogramowanie

5. Testy część 1 | 6. Testy część 2 | 7. Podsumowanie

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5
• 6
• 7