W Korei jak piłkarze

Niestety, nie został. Wszyscy wiemy jak było. Wielkie nadzieje, setki spectów na GTV, doping od pierwszej minuty i… porażka. W pełnym tego słowa znaczeniu, bo Mateusz z pewnością był w stanie zrobić na tym turnieju więcej. W przeciwieństwie do naszego drugiego reprezentanta, Gada, trafił do dość wyrównanej grupy z Ukraińcem Chipem, Brytyjczykiem sidem, Belgiem Hydrą, Meksykaninem Yurim, Francuzem C@stro i Rumunem SpanKiem. Pierwsze dwa mecze – z Chipem i sidem – zakończyły się jednak totalną porażką naszego mistrza, który zagrał absolutnie poniżej możliwości. Oglądając te pojedynki łapałem się za głowę, bo tak grający Mateusz nie przeszedłby nawet jednej fazy rozgrywek finałowych polskich eliminacji WCG! Fatalny, naszpikowany błędami movement, zupełnie przeciętny aim, brak pomysłu na grę i jakiejkolwiek chęci do grania – to wszystko były znaki firmowe matr0xa w dwóch pierwszych meczach w Korei. Paradoksalnie jedyne, co ratowało sytuację, to taktyka, o którą obawiałem się najbardziej w kontekście jego występu na WCG. W obu spotkaniach (zwłaszcza tym z sidem, rozgrywanym na pro-q3dm6) nasz gracz był pod tym względem zawodnikiem lepszym, nie raz i nie dwa udawało mu się w pięknym stylu odbić przeciwnikowi. Tyle, że tego dnia nie miał ani pomysłu, ani możliwości, by tę przewagę zdyskontować.

Jedna z niewielu bezwzględnie miłych chwil na WCG 2002 - matr0x na pamiątkowej fotce z dalerem, którego pokonał w towarzyskim meczu CPMa.

Co było dalej, pamiętamy. Mateusz skreczował wszystkie swoje pozostałe mecze, jedyną wygraną na swoje konto mógł dopisać dzięki walkowerowi z Francuzem C@stro, który także wycofał się z rozgrywek. Kilka godzin później było już jasne, co się stało, po ukazaniu się na ORGu słynnego już newsa z wypowiedzią matr0xa (oryginalne log z IRCa)

„Odpadłem, już nie gram, nie chce mi się, jestem zmęczony. Nie spałem 45 godzin, moja głupota, myślałem że wytrzymam… Ledwo co widzę teraz IRCa, nie mogę… Ale się nie załamię, mam tyle jeszcze przed sobą atrakcji tutaj itp..”

Zdecydowanie matr0x, który to pisał, był już załamany. Zresztą trudno mu się dziwić. Okazało się, że nasz mistrz przez noc poprzedzającą WCG po prostu trenował, wskutek czego nie dał rady się wyspać. Grająć na rzęsach w oficjalnym turnieju zaprezentował się fatalnie, ale dzień później nastąpił mały rekonesans: okazało się, ze w serii meczów sparingowych po turnieju Mateusz pokonał dalera i ZeRo4 na CPMa, ale już prawdziwą sensacją było demo z meczu matr0x vs. ZeRo4 właśnie, rozegranie w vQ3 na ztn3tourney1, które pokazało, w jaki sposób nasz gieroj podręcznikowo oprawia jeszcze wtedy aktualnego mistrza Cyberolimpiady. Wokół dema narosło wiele legend, jedni mówili, że był to z4, inni, że nie, prawda jest taka że Mateusz z całą pewnością widział, kto obok niego siedzi i nie mógł pomylić Johna z kimś innym. Tym samym – choć jak się później okazało, z4 na WCG również zaprezentował się fatalnie – mat pokazał, że w normalnej dyspozycji stać go było na przynajmniej podjęcie walki ze światową czołówką.

Mateusz na wakacjach w Irlandii. Po World Cyber Games wiele osób zarzucało mu równie wakacyjne podejście do gamingu.

Tym samym Mateusz zakończył swój występ w Korei tak szybko, jak się dało - po fazie grupowej. Jego udział w WCG 2002 był więc tak samo nieudany, jak eskapada naszych piłkarzy do Korei i Japonii. Nomen omen, miejscem dwukrotnej klęski biało-czerwonych barw w piłce nożnej i esporcie było to samo koreańskie miasto - Daejon. To tam rozgrywano finały World Cyber Games, również na tamtejszym stadionie nasza jedenastka przegrała 0:2 z drużyną gospodarzy.

---

0. Wstęp | 1. Nadzieja na WCG | 2. W Korei jak piłkarze | 3. "mats0x"
4. Quake 4 - wielki powrót na ESWC | 5. Druga szansa