Pamiętam wszystko jak dziś, zbieramy się, wszyscy na TS panowie: pierwszy tren… Tsunami rzuca mocne hasło ‘no dawaj spara! Tylko kogoś mocnego’ – wchodzi wróg… map oasis, readyteam go! I dostajemy w ataku na oasis 4:50, a następnie przez 5min chaotycznie próbujemy zdobyć flagę. A druga runda? Hm. Drugiej nie bylo, przeciwnik powiedział ‘You said HIGH!?’ i wyszedł w chwale z serwera, a my z niemrawymi minami, skonfrontowani z szarą rzeczywistością, zostaliśmy na nim aby przeprowadzić pierwszy w historii suchy tren naszego nowego skladu NT.

„przeciwnik powiedział ‘You said HIGH!?’ i wyszedł w chwale z serwera”
Gdy zgodziłem się objąć stanowisko Kapitana reprezentacji Polski ET, wiedziałem dobrze, czym to grozi: niezliczone „flamy” na boardzie, Polscy kibice, którzy zmieniają się w mgnieniu oka z zachwyconych dzieci, do kiboli z bejzbolami, krytyką prawie każdego portalu e-sports. Jakże strasznie wysoko była postawiona ta poprzeczka.
Ryzyko, które postanowiłem podjąć było jednak skalkulowane a czynnikiem, który można powiedzieć ograniczył je w dość dużym stopniu było, dostrzeżone przeze mnie już na samym początku zaangażowanie Tsunamiego i chęć zemsty po ostatnim nieudanym NC Doktora. Miałem dziwne przeczucie, że to właśnie tych dwóch graczy zadecyduje czy będziemy wracać z tarczą bądź na tarczy. Jak można było przekonać się w dalszym przebiegu NC, i w tym przypadku nie myliłem się..

„tych dwóch graczy zadecyduje czy będziemy wracać z tarczą bądź na tarczy”
Zacznijmy jednak od samego początku meczy grupowych, Pierwszy mecz, i PYK runda przegrana z Islandią, szczerze mówiąc trochę nie wiedziałem, co o tym myśleć i postanowiłem usunąć się z widoku mediów i fanów na jakiś czas, aby nie być obrzucony kamieniami, wiadomo Małysz ma 2 miejsce, od razu jest whine czemu nie pierwsze, chciałem tego uniknąć. Ogólnie rzecz biorąc w części grupowej nie miałem zbytnio roboty gdyż w bardzo małym stopniu moja osoba przyczyniała się w tym miejscu do gry Polaków, czasami jedynie pomagałem ustawiać mecze, praca moja była jednak bardziej niż sporadyczna. Team-Pol spisywał się coraz lepiej, z meczu na mecz rosło zgranie, skład ujednolicił się i tak w błogim spokoju dobrnęliśmy do fazy play-off.

„postanowiłem usunąć się z widoku mediów i fanów na jakiś czas”
Tu sprawa zaczęła się komplikować, już w pierwszym meczu potencjalnie jeden z groźniejszych przeciwników Izrael. Nadomiar złego dwóch najlepszych zawodników dokładnie przed startem meczu dostaje pingów 300 a cała praca i taktyki zaczynają się walić jak przysłowiowy domek z kart. W geście rozpaczy Tsunami sięga po broń ostateczną i tak nagle ląduje na pierwszej linii frontu, przed milionami słuchaczy na ETTV w 1/8 finału z Izraelem. Mecz zacięty, ale nikt broni nie składa, walczymy na mapach pierwsza, druga, dogrywkowa, przy czwartej mapie, lącza Locka i Doktora zaczynają działać poprawnie, dokonujemy zmiany zmęczonych zawodników na świeżych i ustawiamy fenomenalnie szybki czas na Oasis.

„W geście rozpaczy Tsunami sięga po broń ostateczną”
Następny mecz pozostawię bez komentarza, ciężko mi coś powiedzieć, ogromny zawód sprawiła mi drużyna Niemiec, miało być fun i fair, a skończyło się jedynie kolejnym wydaniem „Kobra 11 – die ET Polizei”. Zobaczyłem, zaskoczyłem, zwyciężyłem. GG punkbuster guidy.

„ogromny zawód sprawiła mi drużyna Niemiec”
Dalej było już tylko coraz lepiej, kolejny mecz, kolejny sukces. Myślę, że w tym miejscu rezultaty oddają całość lepiej niż moje słowa. Rozpędzony pociąg Team-Pol w tym miejscu był już nie do zatrzymania. Złoto było nasze, Finlandia obalona, a na treningach nie było już pixeli był tylko: Bartek, Krzysiek, Marcin, Grzesiu, Tomek, Maciek, Kamil i Arek ;)