Thoro odpowiada!

Nazywam się Łukasz Gwit. Mieszkam w Łodzi, gdzie studiuję na Politechnice Łódzkiej.

Czas kiedy założyłem sobie w domu łącze internetowe zbiegł się akurat z premierą Enemy Territory, o której przeczytałem w CD Action. Co ciekawe, po przeczytaniu recenzji do zainstalowania tej gry zachęcił mnie głównie system awansów i odznaczeń, które w grze klanowej zupełnie nie miały znaczenia.

Historia o tyle ciekawa, co trochę zabawna. Przez pierwsze pół roku gry w klanie, który założyłem, poznałem trochę osób ze sceny. Jedną z nich był tranx - lider klanu Warriors of Wolfenstein. WoW był o tyle specyficznym klanem, że treningi zaczynał po godzinie 23. Fakt ten mi bardzo odpowiadał, ponieważ wtedy jeszcze miałem łącze radiowe i pingi normowały się dopiero nocą. Zagrałem raz z nimi trening na pingu 800 co wyglądało dosyć komicznie i tak już zostałem.

"Tajemnica sukcesu" polega na tym, że trzeba być wytrwałym. Nie da się stworzyć od podstaw super teamu w miesiąc. Czasem trzeba było poczynić radykalne zmiany, ale trzon drużyny zawsze trzymał się razem, a jeśli ktoś odpadał to znajdowało się godnego zastępcę na jego miejsce. Drobnymi kroczkami zachodziliśmy co raz dalej. Najpierw drugie miejsce w czwartej lidze OpenCupa, nastepnie pierwsze w trzeciej... Potem przyszedł czas na lany, na których też radziliśmy sobie wyśmienicie. Trzon drużyny aktualnie gra ze sobą już prawie rok i są tego efekty.

Przede wszystkim kwestie finansowe, czyli wsparcie na lany. Zakwaterowanie i przejazdy to jednak nie jest mały koszt, a w przypadku lanów zagranicznych rosną do takich rozmiarów, że trudno jest zwykłemu studentowi opłacić to z własnej kieszeni.

Thoro podczas PGA 2006

Na razie przebiega ona bardzo dobrze.

Organizacja PGA jak i sama otoczka przeszła moje najśmielsze oczekiwania. Na PGA nawet będąc widzem nie można było się nudzić. Kwestia wygody graczy też została świetnie rozwiązana. Każdy miał swój komputer do dyspozycji przez cały dzień trwania turnieju. Poza tym odbywały się różnego rodzaje konkursy, relacje z meczy i tym podobne. To wszystko sprawiło, że PGA wspominam naprawdę dobrze.

Zważywszy, że zajęliśmy pierwsze miejsce to jestem usatysfakcjonowany z naszego występu. Co prawda dogrywka w finale była bardzo nietypowa, ale większość nie dawała nam szans na dojście do finału. zeroPoint! miało nas zmiażdżyć w półfinale, a stało się wręcz odwrotnie, więc reasumując jestem bardzo zadowolony z naszego występu na PGA.

Występ w EC to kompletna porażka z naszej strony. Przyczyniły się do tego dwie rzeczy. Po pierwsze zamieszanie z trybem rozgrywki. Jako że przygotowywaliśmy się do PGA 5v5, a EC było rozgyrwane w trybie 6v6. Zaraz po powrocie z Poznania musieliśmy znaleźć szóśtego gracza i zgrać się z nim w niecały tydzień. O ile było to możliwe, to drugi czynnik sprawił, że ten sezon EC nam nie wyszedł. Po prostu po mozolnych przygotowaniach do PGA i zwycięstwie w Poznaniu, zabrakło trochę motywacji. Wszyscy byli zmęczeni ciągłymi treningami, których dawkę przed PGA daliśmy sobie naprawdę dużą. Nie ma jednak co rozpamiętywać straconych szans i trzeba patrzeć na przód na kolejne eventy.

Właśnie wyżej wymienionym zmęczeniem ciągłym graniem. Jednak cała ta przerwa była po prostu przerwą świąteczną, ponieważ po nowym roku znowu zaczęliśmy grać.

Jesteśmy dobrej myśli i sądzę, że damy radę wygrać to spotkanie mimo, iż Sarna nie będzie mógł wziąć w nim udziału.

Gra na lanie to trochę inna bajka. Wszystko się może tam zdarzyć i często faworyci przegrywają swoje mecz z potencjalnie słabszymi przeciwnikami. Jeśli chodzi o nasze dotychczasowe występy na lanie to wszystkie kończyliśmy na podium zazwyczaj je wygrywając. Były to jednak lany rozgrywane w Polsce. Jeśli dostalibyśmy się na CPC2 to byłby to nasz pierwszy lan zagraniczny. Ciężko jest oceniać, które miejsce bylibyśmy w stanie zająć, ponieważ wiele zależy od tego jak ułożą się grupy i od dyspozycji dnia, a na takim poziomie i wśród całej śmietanki sceny ET, to ona będzie się najbardziej liczyła. Teoretycznie mamy szanse nawet na drugie miejsce, praktycznie jednak można nie wyjść nawet z grupy, więc ciężko jest prognozować.

Myślę, że jeszcze długo będą niepokonani. Mimo iż czołówka sceny troszkę się do nich zbliżyła to i tak jest to zbyt duża przepaść.

To zależy od tego ile jeszcze będą grali, ponieważ jak na razie po CPC i Quakeconie nie widać żadnych ciekawych imprez na horyzoncie, a co za tym idzie może zabraknąć po prostu motywacji do gry i skończą z ET.

Od bardzo długiego już czasu Fear Factory X-Fi i Netrunners są główną siłą. Później już jest lekka przepaść. Wcześniej po piętach tym 2 klanom deptała team delta, teraz natomiast Voodoo Gaming wyrasta na co raz mocniejszy team i kto wie... Może to oni niedługo dołączą do wyżej wymienionej dwójki.

W pełni zrelaksowany Thoro po PGA 2006

Ale brakuje im tego, co ma Fear Factory X-Fi, Netrunners czy voodoo, czyli wspólnej gry. Te trzy klany grają ze sobą już od dłuższego czasu z kosmetycznymi zmianami w składzie, ale trzon drużyny trzyma się ze sobą cały czas. Natomiast jeśli klany robią roszady co dwa tygodnie, ponieważ coś nie wychodzi, to daleko nie zajdą. Oximize ma całkiem ciekawy skład. Jeśli ze sobą wytrzymają mogą grać coś ciekawego, ale na to jeszcze trzeba trochę poczekać. Jeśli zaś chodzi o team x, to mimo iż życze im bardzo dobrze, to nie wierzę, żeby to przetrwało dłużej niż miesiąc. Grają tam gracze, którzy kiedyś byli najlepszymi w Polsce, ale teraz odstają już po przerwie od tych najlepszych. Poza tym już wiele razy ci gracze wracali do ET i kończyli po dwóch tygodniach. Czy teraz wystarczy im zapału? Zobaczymy.

To było dla mnie duże zaskoczenie. Szczególnie pierwsza tura, gdzie dostałem 12 głosów z możliwych 15. Byłem bardzo zaskoczony, że tyle klanów wybrało moją osobą i nie ukrywam, że ucieszyło mnie to.

Fear Factory X-Fi i Netrunners były i zresztą wciąż są dwoma najlepszymi klanami w Polsce z dość znaczną przewagą nad pozostałymi klanami. Nie znaczy to, że nie ma w Polsce graczy na ich poziomie. Są może nawet i lepsi, ale przewagą graczy z wyżej wymienionych teamów jest po pierwsze duże doświadczenie w grze przeciwko najlepszym w Europie i to że grają ze sobą razem. Więc postawiłem na dwie trójki z obu teamów. Nie chciałem robić supermixa graczy z niesamowitym skillem z sześciu różnych klanów.

Największym zawodem było dla mnie podejście niektórych osób w końcowej fazie rozgrywek. Niespodzianek raczej nie było, ale fakt że udało nam się zająć miejsce na podium jest na pewno zadowalający. Co prawda myślę, że ten skład było stać na trochę więcej, ale nie udało się. Sezon można uznać za udany, chociaż mogło być lepiej.

Nie nazwałbym ich odkryciem czy też czarnym koniem, ale mnie najbardziej zaskoczyła postawa zwycięzcy tego NationsCupa, czyli Finlandii. Co prawda Finowie zawsze byli w czołówce ET, ale skład ogłoszony na tą edycję NC nie rokował według mnie jak i większości sceny takiego występu.

Co do najmocniejszych aspektów to na pewno fakt, że grali gracze tylko z dwóch klanów i to, że, jakby nie patrzeć, są jednymi z najlepszych graczy w Polsce. Słabą stroną natomiast było podejście niektórych z nich.

Tak jak już wspominałem kilka razy w tej rozmowie, głównym naszym atutem jest fakt, iż trzon zespołu trzyma się razem już od prawie roku. Niestety nasz team ma również trochę wad, ale nie będę ich poruszał.

Dużo zależy od eliminacji CPC2. Jeżeli się zakwalifikujemy to będziemy trenowali, żeby jak najlepiej się pokazać w Holandii oraz na Lan Party Śląsk. Nie mamy sprecyzowanych planów na późniejszy okres.

Thoro i drużyna Warriors of Wolfenstein na lanie #online- w Warszawie. Od lewej: r1co, dvk3, Mrozu, Andy, Wrobel, Thoro i deepS.

Zaczęło się od tego, że jeden z graczy WoW miał stworzyć fragmovie klanowe. Gdy wszyscy już zebrali akcje tofikowi zabrakło motywacji i ja przejąłem "pałeczkę" moviemakera. Stworzyłem swój pierwszy film. Później dostałem propozycje od Fear Factory, żeby stworzyć fragmovie ich klanu i tak to się potoczyło.

Kiedy pierwszy raz zobaczyłem program Adobe Premiere Pro, odpuściłem sobie tworzenie filmu. Jednak jak się usiądzie na spokojnie przy tym programie i przejrzy prosty tutorial, to praca z nim staje się naprawdę łatwa i przyjemna.

Wiele było meczy, w których emocje sięgały zenitu, ale chyba najlepszym z nich był mecz eliminacyjny do EuroCupa przeciwko rewind. Na adlerneście ustawiliśmy czas około dwóch minut z hakiem. Przegraliśmy swój radar o sekundy. Natomiast podczas dogrywki na goldrushu obroniliśmy dobry czas i zabrakło nam naprawde niewiele, zeby odniesc złoto trzy minuty przed końcem meczu. Przegraliśmy, ale był to z pewnością najbardziej emocjonujący mecz. Drugim takim meczem były eliminacje do CPC przeciwko teamowi xfire, który wtedy był na topie po zajęciu drugiego miejsca na Quakeconie. Nikt nie dawał nam szans, a mimo to pokonaliśmy ich po zaciętym spotkaniu kradnąc doki na radarze w ostatniej minucie.

Na razie nie zamierzam rezygnować z eSportu. Czy będę grał w ET czy w coś innego - nie wiem. Mimo, że jestem negatywnie nastawiony do Enemy Territory: QuakeWars, to na pewno nie omieszkam sprawdzić jak ta gra będzie wyglądała. Co do reprezentacji to w myśl powiedzenia, że nie wchodzi się dwa razy do tej samej rzeki, chyba nie będę kandydował na kapitana reprezentacji w przyszłym sezonie, ale nie zarzekam się, że tak będzie. Co do filmów mam nadzieję nadal rozwijać się w tym kierunku. Już niedługo wypuszczę machinima movie z ET, a później może fragmovie z CSa albo Quake'a.

Dzięki.