Jedną nogą był już graczem Painkillera, ale gdy otworzyła się przed nim szansa gry w reprezentacji Polski vQ3 TDM, natychmiast wznowił treningi w quake'a. Wyszło to nam wszystkim na dobre, bo potrzebowałem do drużyny jeszcze jednego solidnego gracza dysponującego dużym doświadczeniem i mocnym skillem. Rafał już kilka razy znajdował się w kręgu zainteresowań kolejnych kapitanów, ale do NCVIII nie otrzymał od żadnego z nich szansy pokazania się. Ja dostrzegłem w nim obiecującego gracza TDM po dramatycznym finale ect#5, kiedy drużyna sYnthesis rozegrała w sumie aż dziesięc map z the Shadows a rav był zdecydowanie wyróżniającym się graczem po stronie pokonanych. We wzięciu udziału w treningach nowej reprezentacji początkowo przeszkadzały mu rózne tzw. nieprzewidziane okoliczności w rodzaju wizyty rodziny, nagłego laga i tym podobnych, ale gdy rav wreszcie pojawił się na jakimś wewnętrznym sparingu, niemal od razu zrobił dobre wrażenie i został dołączony do drużyny.

W zasadzie można powiedzieć, że był członkiem pierwszego składu na równi z avkiem, detalem, scarem i zikiem. Podczas całego Pucharu ani razu nie zdarzyła się sytuacja, w której musiałbym odrzucić kogoś z tej piątki koszem innego gracza, można więc powiedzieć że wszyscy nawzajem się uzupełniali. Wyszło tak, że Rafał zagrał w trzech spotkaniach - inauguracyjnym ze Słowacją, otwierającym naszą drogę do medalu pojedynku z Rosją i finale ze Szwecją. Mecz z Rosjanami był w pewnym sensie jego popisem, zwłaszcza na pro-q3dm6 Rafał walnie przyczynił się do naszego zwycięstwa. Pełnił wtedy rolę "wolnego elektronu" kursującego między ra i rl, ale dobrze spisywał się też w roli gracza typowo kryjącego (mecz ze Słowacją na ospdm5). Dość uniwersalny, moim zadniem w pewnym sensie posiadający podobne - za wyjątkiem umiejętności kierowania grą drużyny - predyspozycje co zik. Na ts'ie pamiętamy go głównie za sprawą wiecznych problemów z mikrofonem i wchodzenia na kanał jako ostatni :)